Sadece insan olanlara hitaben yazıyorum. Katiller, hırsızlar, haram yiyenler, dolandırıcılar, tecavüzcüler vs. kapsam dışıdır.
İnsan olmak, insanım demek midir? İnsan olmaya dair sayabileceğimiz çok ölçüt var. Bunlardan bir kısmını hak yememek, duyarlı olmak, hayvanları doğayı sevmek, maddi manevi yıkımlara sebep olmamak önlemek, öldürmemek gibi sıralayabiliriz.
Bizim nasıl bir insan olduğumuzu belirleyen, olumsuz kötü bir olay karşısında ki duygularımız ve tavrımızdır. Bir de hiçbir şeye sebep olmadan duyduklarımız, gördüklerimiz vardır. Öldürülen, katledilen, suçsuz, günahsız bir insanın veya insanların haberini duyduğumuzda hissettiğimiz ve gösterdiğimiz tavırdır.
Dilini, dinini, rengini, ırkını, bilmediğimiz başka bir ülkede yapılan saldırıyı katliamı düşünün. Yakın zamanda hepimizi derinden etkileyen İsrail’in Filistin’e yaptığı zulüm gibi.
Ekmek parası için annesinin yerine bir günlüğüne işe gitmiş genç bir kız, Deniz Poyraz karnını doyurmak için 3 dilim domates, iki zeytin, kuru ekmeği bir yudum çayla öğün yapacak. Tam o anda haince kurulan katliam planını gerçekleştirmek üzere elinde silahı ile katilin biri zavallı kızcağızın önünde bitiyor. Neye uğradığını anlamadan düşlerini yarım koyup hayattan koparılıyor. Şimdi kendine iyi insanım diyenlere soruyorum, bu olay karşısında ruhunun derinliğinde ne hissettin, yüreğin acıdı mı, ölüm acısı gözünün önünde canlandı mı? Hissettiysen bunlardan birini veya bir kaçını sen iyi insansın, varsın, yaşıyorsun. Hiçbir şey hissetmediysen zaten bu yazıda senin için yazılmamıştı.
Nasıl kıydınız bu gencecik cana? Bir can bu kadar ucuz mu, Nasıl vicdan azabı ile yaşayabiliyor ve bu eylemleri planlayabiliyorsunuz? Hiç bir şey olmamış gibi insanların yüzüne nasıl bakabiliyorsunuz?
Kardeşçe yaşamak, daha güzel bir dünya kurmak varken bu katliamlar niye?