2 Haziran 2012 hem mutluluk hem de hüznü bir arada yaşadığım tarihtir.
O gün Cumartesi sabah saatlerinde emekli olduğuma dair SGK’dan gönderilen tebligat tarafıma ulaşmıştı.
18 yaşında SSK’lı olmuş ve geçen zaman içinde emekliliği hak edecek süremi doldurmuştum.
Ailecek büyük bir mutluluk yaşamıştık.
Öyle ya gazeteciliğin ekonomik zorluklarını bir nebzede olsa emekli maaşı ile aşacak olmamız ailecek hepimizi gerçekten keyiflendirmişti.
Aynı gün birkaç saat sonra ise gerçekten sevdiğim ve değer verdiğim Gebze Ticaret Odası Başkanı Nail Çiler’in oğlu İbrahim Görkem Çiler’in elim bir trafik kazası sonucu yaşamını yitirdiği haberini almıştım.
Emekli olduğuma dair sevinç biranda yerini hüzne bırakmıştı.
Ülkemizde ve tabi ki dünyanın her yerinde trafik kazalarında çok sayıda genç yaşamını yitiriyor ancak bu tanıdığınız birisinin çocuğu olunca durum çok farklı oluyor.
Tabi ateş düştüğü yeri yakıyor, böylesine durumlarda en çok acıyı doğal olarak anne ve baba yaşıyor.
Çünkü kaybettiğiniz yakınınız ise geçen zaman içinde ona dair o kadar çok hatıralar ve anılar oluşuyor ki insanda bunu anlatacak kelimeleri bulmak mümkün değil.
Birlikte yaşadığınız ev, gezdiğiniz yollar, sokaklar ve her şey ona dair izleri taşıyor.
Benzer durumu rahmetli babamın vefatı sonrası yaşadım ve bıraktığı hatıralar bugün bile hala zihnimde taptazedir.
Yaşamın değişmez kuralı doğum ve sonrasında ise her insanın kendisine ait zamanını yaşadıktan sonra bu hayattan göçüp gitmesidir.
Bu gerçekle birlikte yaşamın içinde acısıyla, tatlısıyla var olmaya devam ediyoruz.
Hasan Hüseyin Korkmazgil diyor ki:
“Acı çektim günlerce
Acı çektim susarak
Şu kısacık konuklukta
Deprem kargaşasında
Yaşadım birkaç bin yıl
Acılara tutunarak..”
Acılara, hüzne, sevinçlere ve mutluluğa tutunarak yaşamın kendi döngüsü ve gerçekliği ile ömür tüketiyoruz.
Her şeyden önce kötü değil her daim iyi insan olalım.
Ne demiş Yunus Emre:
“Ten fanidir, can ölmez, çün gitti geri gelmez
Ölür ise ten ölür, canlar ölesi değil..”
Bu vesile ile bir kez daha merhum İbrahim Görkem Çiler’e Allahtan rahmet, ailesine başsağlığı diliyorum.
