Evde, bin civarında kitap, doküman, tarih üzerine araştırma üzerine belgeler, fotoğraflar vs. bulunan küçük bir kütüphanem var.
Kitapların önemli bir bölümünü okudum ancak yine de göz attığım fakat hala okuyamadığım birçok kitap bulunuyor.
Tabi kitap okuduğunuz zaman aslında daha birçok öğreneceğimiz şeyin olduğunun farkına varıyorsunuz.
Okuyarak bilgilenirken öte yandan ise bilgi dağarcığınızın da yeni sorular ve ardından yeni bilgilere gereksinim ortaya çıkıyor.
Tabi kitap insanın yaşama bakışını, dünyayı algılayışını değiştiren bir olgu.
Bilginiz ölçeğinde, doğrultusunda yaşamı kavrar ve ona göre kişisel düşüncelerinizi, tavrınızı, karakterinizi oluşturursunuz.
Ancak sabit bir düşünceye ait kitaplar okunarak yaşamı anlamak, sorgulamakta mümkün değil.
Onun içinde değişik düşüncelerin yazarlarını okumak, incelemekte yarar var.
Böyle yapılırsa bu insanın sağlıklı bir düşünce yapısı oluşmasında önemli katkı sunacaktır.
Ne var ki bazen kimilerinin evlerinde bir takım kütüphaneler var, raflarda kitaplar boy, boy sıralanmış onlarca, yüzlerce.
Ancak bir tek bile açılıp okunmamış, el değmemiş. Tabir yerinde ise kütüphane aksesuar veya görüntü için oluşturulmuş.
Paylaşılmayan bilgi, bilgi olmadığı gibi okunmayan kitapta hiç bir şeye yaramaz.
Yani bu şekilde kitapları aksesuar olarak kullananlar bence o kitapları kütüphane veya okullara hibe edilsin.
Hiç değilse kendi okumuyorsan bari başkaları bu kitaplardan yararlansın.
Kitap süs değildir.
BU KİTAPLAR OKUNMAZ MI?
Rus yazarların elbette kitap dünyasında, edebiyatta ayrı bir yer var. Maksim Gorki’nin, ‘Çocukluğum’, ‘Benim Üniversitelerim’, Mihail Şolohov’un, ‘Vatan İçin Dövüştüler, ‘Don Kıyısında Hayat’, John Steinbeck’in, ‘Fareler ve İnsanlar’, ‘Gazap Üzümleri’ ,’Cennetin Doğusu’, Jack London’ın, ‘Beyaz Diş’, ‘Vahşetin Çağrısı’, ‘Beyaz Diş’, Emile Zola’nın, ‘Paris Yaşamı’, ‘Emek’, Lev Tolstoy’un, ‘Anna Karenina’, ‘Hacı Murat’, ‘Savaş ve Barış’, Victor Hugo’nun, ‘Sefiller’, ‘Notre Dame’nin Kamburu’, Alexandre Dumas’ın, ‘Üç Silahşörler’, ‘Monte Kristo Kontu’, Yaşar Kemal’in, ‘İnce Memed’i ve daha bir çok yazarın kitaplarını okuduk.
Hepsi birbirinden güzel ve apayrı yaşamları bizlere anlattı.
Bu ve bunların gibi kitapları okumayan birisinin bu dünyada eksik yaşadığına inanıyorum.
