Yağan yağmurlarla kaybettiğimiz verimli topraklar dönmemek üzere denizlere taşınıyor. Seyrederken üzülüyoruz, bir gün sonra unutup yaşam karmaşasına devam ediyoruz.
Son günlerde yaşadığımız sel baskınları, yangınlar, kaybettiğimiz vatandaşlarımız, canlarımız ormanlarımız, hayvanlar, sele kapılan evler, araçlar... Ne oluyor bütün felaketler üst üste gelir oldu. Kastamonu ve Bozkurt ilçesinin tarihine baktığımızda 1460 yılında Fatih Sultan Mehmet’in, Candaroğulları’nın hâkimiyetine son vererek kendi topraklarına katmıştır. Bu yerleşim bölgeleri birden bire kurulmadı, asırlardır yaşanılan yerlerdir. Sel ile birlikte Kastamonu Bozkurt ilçesindeki Ezine Çayı’nın dere yatağının 400 metre olmasına rağmen 15 metrelik bir kanal yapıldığını görüyoruz. Bozkurt ilçesi Ezine Çayı ve Bahçe Dere’siyle gelen yağmur ve sellerin taşıdığı alüvyon toprakların üzerine kurulmuş bir şehirdir. Yeni yapılan yapıların temel çalışmalarında ise 4-5 metre derinlikte kazıldığında çıkan mezarların dere yatağının nasıl alüvyon toprakla dolduğunu göstermektedir. Buna rağmen bu topraklarda şehir planlaması yapılıp, imara açılmış ve yeni yapılara ruhsat verilmiştir. Sadece sel ile değil deprem gibi doğal afetlerde de bunun gibi yerleşim bölgelerimizde yeni acılar ve kayıplar yaşamamız mümkündür. Bir yerden başlanıp benzer yerleşim bölgelerinin gözden geçirilmesi daha doğru alanlara şehrin taşınması gerekmektedir. Bir şehri en iyi bilenler o şehirde yaşayanlardır. Bozkurt ilçesindeki belediye yetkilileri işin bu yanı ile hiç ilgilenmemiş görünüyor. Ayrıca dere yatağına yığılan tomruklar şehrin daha çok zarar görmesine sebep olmuştur. Doğa uyarıyor, dere yatağımdan, kıyılarımdan uzak dur diyor. Biz insanlar doğanın dilinden anlamıyoruz.
Daha kaç gün oldu Rize’deki sel baskınlarını yaşadığımız, bu doğal afeti bari uyarı olarak algılayıp gerekli tedbirler alınsaydı belki daha az kayıpla atlatılırdı. Selden zarar gören tüm şehirlere ve insanlarımıza geçmiş olsun. Ölenlere rahmet diliyorum. Tekrar yeni acılar yaşanmamasını dilerim.
